اول نوشت: خوب یا بد! در پست بعدی ، فایل صوتی بعضی از شعرهایم برای دانلود قرار خواهد گرفت.

میان نوشت: این پست هیچ ارتباطی به عید و سال نو ندارد

آخِرنوشت: این شعر تقدیم می شود به همه ی فسیل های عزیز سرزمینم که اگر چه شعرهایشان مدت هاست که منقرض شده است اما همچنان به زاد و ولد مشغولند!



اسم من توی شلوغی دلت گم میشد

عشق بازیچه ی هر روزه ی مردم میشد

شعر عرفانی تو «مست» به یک «خُم» میشد!

کمتر از عشق بگو ، کم بکن آزارت را

 

با لب و سینه ی زن ، سبک جدا ساخته ای

به تمام ادب و شعر ، تُف انداخته ای

سکه ها بُرده ولی مردی خود باخته ای!

پس بگیر از لب من ، بوسه ی کشدارت را

 

«آستین» و یقه ات بسته ، مؤدب باشی

هرکجا شعر جدید است ، معذب باشی

بین صد «درد» فقط منتقد «لب» باشی

گرچه سخت است که قایم بکنی «مار»ت را

 

هر کسی گفت که: «احسنت!» ، عنایت کردی

هر کسی منتقدت بود ، شکایت کردی

به همین سبک فسیلی ت ، قناعت کردی!

دود کن توی هوا بسته ی سیگارت را

 

شاعر ملی یک مشت خر و خُل بودی

نقش یک شخصیت خوب ، در این رُل بودی

همه ی شعر فقط شمع! فقط گُل بودی!

گل من! ما که ندیدیم به جز خارت را!